Poznajemy korę drzew

Poznajemy korę drzew

Nie jest trudno odgadnąć do czego służy drzewom kora – jest to swoista zbroja, której zadaniem jest ochrona drzewa przed uszkodzeniami, wysychaniem czy pasożytami. Ochrona żywego drzewa jest jednak specyficznym i niełatwym zadaniem. Osłona musi być twarda i niewrażliwa, ale jednocześnie nie może być zbyt szczelna. Dlaczego? Ponieważ wnętrze pnia musi zachować kontakt ze światem zewnętrznym, choćby po to by oddychać. Izolację i niewrażliwość kora zyskuje dzięki budowie swoich komórek, które mają grube ściany i są wypełnione powietrzem. Kontakt rośliny z otoczeniem i oddychanie zapewniają natomiast szczeliny, tzw. przetchlinki.

Kora różnych drzew jest różna – inną korę mają drzewa młode i stare, różną korę mają różne gatunki drzew. Niektóre drzewa, np. buki, mają korę gładką i niepopękaną, u innych z kolei, np. u sosny, składa się ona z płatów i tarczek przecinanych głębokimi bruzdami. Umiejętność rozpoznawania gatunków drzew na podstawie kory jest bardzo przydatna – ułatwia rozpoznawanie drzew zimą, pozwala określić do jakiego drzewa należy fragment pnia lub gałęzi.

Dla wielu organizmów kora drzew to miejsce, w którym spędzają całe życie – jest jak kontynent z górami, głębokimi rozpadlinami, w którego różnych częściach panuje różna temperatura i wilgotność – w zależności od wysokości, strony świata czy otoczenia drzewa.

Porosty nadrzewne. Właściwości kory – jej skład, odczyn, urzeźbienie mają znaczenie dla występujących na niej porostów. W dolinie Iławki porosty nie są szczególnie liczne, z uwagi na młody wiek drzew. Na korze pni i gałęzi sosen można poszukać naszego pospolitego gatunku - pustułki pęcherzykowatej, która bardzo często pokrywa licznie korę tych drzew. Na brzozach może uda nam się wypatrzyć żołty złotorost ścienny.

Mchy. Jest grupa mchów, która występuje na korze drzew. Często tworzą na drzewach efektowne, zielone poduchy, zwłaszcza w dolnej części pni. Warto przyjrzeć im się z bliska, bo rzadko doceniamy urodę tych roślin, szczególnie urzekającą gdy z zielonych plech wznoszą się bezlistne łodyżki z zarodniami. Przykładem mchu występującego na pniach drzew jest rokiet cyprysowy.

Owady. Na korze żyją także liczne owady. Jednymi z nich są ćmy, które przysiadają na pniach. Aby jednak nie zostały zjedzone przez ptaki muszą się maskować i dostosowywać ubarwienie do kory drzew i rosnących na niej porostów.

Owadami, których nazwa kojarzy nam się z korą są korniki. Wbrew nazwie żyją one jednak nie tyle w korze drzew ile pod korą. Ślady ich działalności zauważamy, gdy obumierająca kora odpada z pnia.

Grzyby. Na korze pojawiają się też huby, czyli owocniki grzybów żyjących w drzewie. Często ich obecność jest objawem choroby i osłabienia drzewa. Niektóre z nich są jadalne, np. uszak bzowy (ucho Judasza), który występuje na bzach.